حجاب تاج بندگی

حجاب در كلام شهيد

آن ها که رفتند کار حسینی کردند پس چرا ما که ماندیم کار زینبی نکنیم و رعایت حجاب حفظ ارزش های اسلامی کار زینبی برای پاسداشت خون شهداست. شاید باورش سخت باشد که زنان بسیاری دوشادوش رزمندگان اسلام در صحنه های دفاع مقدس حضور داشتند که در نقش پرستار و پزشک یاری رسان رزمندگان بوده اند و حتی این هم باعث نشد که لحظه ای حجاب خود را کنار بگذارند. 

خواهرم، محجوب باش و باتقوا، که شمایید که دشمن را با چادر سیاهتان و تقوایتان می کشید. «شهید عبدا... محمودی» 

-به پهلوی شکسته فاطمه(س) قسمتان می دهم که حجاب را حجاب را حجاب را، رعایت کنید. «شهید حمید رستمی» 

-شما خواهرانم و مادرانم: حجاب شما جامعه را از فساد به سوی معنویت و صفا می کشاند. «شهید علی رضاییان» 

-از خواهران گرامی خواهشمندم که حجاب خود را حفظ کنند، زیرا که حجاب خون بهای شهیدان است. «شهید علی روحی نجفی» 

-ای خواهرم: قبل از هر چیز استعمار از سیاهی چادر تو می ترسد تا سرخی خون من. «شهید محمدحسن جعفرزاده» 

-توصیه ای که به خواهران دارم این است که اگر می خواهند خون شهیدان را پایمال نکنند، این است که حجاب خود را حفظ کنند. «شهید آبیاران» 

-خواهر جان، حجابت را حفظ کن تا جزو یاران خدا باشی، اگر می خواهی در دنیا سرافراز شوی، حجابت را حفظ کن. «شهید داود عبداللهی» 

و شما خواهران حجاب خود را حفظ کنید که حجاب شما سلاح شماست. «شهید اسماعیل اسکندری» 

-وصیت من به خواهرانم این است که در شهادت من مثل زینب(س) عمل کنید و حجاب که اصلی ترین مسئله است را رعایت کنید که حجاب حمایت از خون شهداست. «شهید علی آقا باقری»

- به خواهرانم بگو که اگر از من بدی دیدند مرا ببخشند و همیشه حجاب خود را حفظ کنند چون ما برای ناموس می جنگیم. «شهید نادر علی اکبرنژاد» 

و خواهران، شما در جامعه باید حجابتان را رعایت کنید و از همه پدران و خواهران می خواهم که فرزندانشان را حسین وار پرورش دهند. «شهید محمد بی آبادی» 

 و شما ای خواهران متدین و متعهدم، خدا را به عفت زهرای اطهر(س) و شجاعت زینب(س) قسم می دهم تا توفیق حفظ حجاب و عفیف بودن و استقامت به شما عنایت فرماید و آن گونه که زینب را قهرمان کربلای تاریخ اسلام کرد، شما را قهرمان عفت و استقامت و صبوری گرداند. بر شما باد حفظ حجاب... «شهید علی اسماعیلی رنجبر» 

-خواهرانم مبادا حجابتان را فراموش کنید، چون ما سربازان به خاطر حجاب و حفظ مملکت و دین با دشمن می جنگیم. «شهید عبدا... رحمانی منش» 

 خواهران عزیز، حجاب خود را حفظ کنید، شما باید در مقابل شایعه پراکنی ها و بی حجابی ها مبارزه کنید و رسالت زینبی را در جامعه ایفا نمایید. «شهید علی اصغر عدالتیان» 

تو ای خواهر دینی ام، چادر سیاهی که تو را احاطه کرده است از خون سرخ من کوبنده تر است. «شهید عبدا... محمودی» 

-خواهرم از بی حجابی است اگر عمر گل کم است نهفته باش و همیشه گل باش. «شهید حمیدرضا نظام» 

آنچه در همه پدر و مادر ها مشترک است ، این است که مذهب را طوری تعریف می کنند که انگار شیپور را از طرف دیگرش باد می کنند !

توصیه هایی که به نسل جوان می کنند اینطوری است .

درست مثل این است که طبیبی - یا به هر حال آدمی - دائم به کسی که لبش زخم شده یا صورتش جوش زده بگوید که « جوش نزن » و « زخم نشو » ؛ و بعد هم بگوید که به طور مثال «زخم شدن دهن فلان بدی را دارد ؛ جوش صورت فلان قدر بد است» !

این - اگر چه درست است – اصولا" چه تاثیری دارد ؟ چه می خواهد بشود و بعد چه نتیجه ای می خواهد بگیرد ؟

به جای این صحبتها باید فهمید چه عواملی باعث شده که این جوشها در زندگی روحی این بچه و این نسل بوجود آمده ؛ آن ریشه ها را باید یافت.

تجربه نشان می دهد که به عنوان اینکه دین فلان چیز را می گوید ، نمی شود حجاب را بر زن تحمیل کرد ، و عبادت را بر پسر تحمیل کرد ، مگر اینکه یک آگاهی انسانی پیدا کند ، و این ها نماینده یک طرز فکر باشد.

آیا در عوام ما پوشش اسلامی به عنوان یک طرز تفکر خاص است؟

نه ، طرز تفکر خاص نیست ، بلکه به عنوان تیپ خاص است ، که در آن مومن دارد ، فاسق دارد ، بد اندیش دارد ، خوش اندیش دارد ، خلاصه همه جور آدمی دارد !

البته حجاب غیر از چادر است ؛ چادر فرم است.

اصل قضیه این است که ، این دختری که الان می خواهد پوشش را انتخاب کند ، انگیزه اش چیست؟

معمولا انگیزه این است که « مادرم همینطور بوده ، خاله ام همینطور است ، محیطمان همینطور است ».این ، یک لباس سنتی است ؛ نشانه طبقه عقب مانده در حال مرگ است. جلویش را هم نمی توان گرفت ؛ بخواهی ده سال دیگر هم ادامه اش بدهی ، بعد از سال یازدهم تمام می شود  ؛ رشد و تکاملش به سمت ریختن این حجاب است ، یعنی تکامل جامعه به سمت تَرک آن سمبل های سنتی اُمّلی.

بنابر این شما طرز فکر بچه ها را عوض کنید ، آنها خودشان پوشش را انتخاب خواهند کرد ؛ شما نمی خواهد مدلش را بدوزید و تنش کنید ! او خودش انتخاب می کند. شما را بطه عاشقانه بین او و این عالم وجود برقرار کنید ؛ او خودش به نماز می ایستد . هی به زور بیدارش نکنید !

« دکتر علی شریعتی »

کاری از بچه های خوب فروم اعتقادات (تاپیک حجاب)

برای دیدن سایز واقعی روی تصاویر کلیک کنید

مولوی ، عارف نازك انديش و دوربين خودمان مثلی بسيار عالی در اين‏ زمينه می‏آورد ، اول درباره تسلط معنوی زن بر مرد می‏گويد :

آنگاه راجع به تأثير حريم و حائل ميان زن و مرد در افزايش قدرت و محبوبيت زن و در بالا بردن مقام او و در گداختن مرد در آتش عشق و سوز ، مثلی لطيف می‏آورد : آنها را به آب و آتش تشبيه می‏كند ، می‏گويد مثل مرد مثل آب است و مثل زن مثل آتش ، اگر حائل از ميان آب و آتش برداشته‏ شودآب بر آتش غلبه می‏كند و آنرا خاموش می‏سازد ، اما اگر حائل و حاجبی‏ ميان آن دو برقرار گردد مثل اينكه آب را در ديگی قرار دهند و آتش در زير آن ديگ روشن كنند ، آنوقت است كه آتش آب را تحت تأثير خود قرار می‏دهد ، اندك اندك او را گرم می‏كند و احيانا جوشش و غليان در او به وجود می‏آورد ، تا آنجا كه سراسر وجود او را تبديل به بخار می‏سازد می‏گويد :

مرد برخلاف آنچه ابتدا تصور می‏رود ، در عمق روح خويش از ابتذال زن و از تسليم و رايگانی او متنفر است . مرد هميشه عزت و استغناء و بی‏ اعتنائی زن را نسبت به خود ستوده است ابن العفيف می‏گويد :

نظامی می‏گويد :

به طور كلی رابطه‏ای است ميان دست نارسی و فراق از يك طرف و عشق و سوز و گرانبهائی از طرف ديگر ، همچنانكه رابطه‏ای است ميان عشق و سوز از يك طرف و ميان هنر و زيبائی از طرف ديگر ، يعنی عشق در زمينه فراقها و دست نارسی‏ها می‏شكفد و هنر و زيبائی در زمينه عشق رشد و نمو می‏يابد برتراند راسل می‏گويد : " از لحاظ هنر مايه تأسف است كه به آسانی به زنان بتوان دست يافت‏ و خيلی بهتر است كه وصال زنان دشوار باشد بدون آنكه غير ممكن گردد "

از جمله مسائلى که در حوزه مربوط به امور زنان، مورد توجه و تاکيد دين اسلام قرار دارد، مسئله “پوشش و حجاب بانوان” است. اسلام به عنوان دينى جامع و کامل، احکام و ارزشهايى را متناسب با بينش خود، بر رفتار و آداب فردى و اجتماعى زنان، از جمله حجاب و پوشش آنها، حاکم کرده است. يکى از شرايطى که دين اسلام براى حضور زنان در اجتماع تعيين نموده، پرهيز از “تزيين و تبرج” است. چندى پيش حضرت آيت الله صانعى در مصاحبه با روزنامه اعتماد ملي، به بيان ديدگاه خويش درباره پوشش زنان و نوع حجاب آنها، پرداخته است.(1) در بخشى از سخنان معظم له چنين آمده است: “در مورد پوشش زن، اسلام تنها به بيان برخى قواعد و اصول اکتفا کرده است، مانند آنکه زن بايد اولا: پوششى داشته باشد که او را از نگاه آلوده حفظ نمايد و به تعبير شهيد مطهرى باعث مصونيت او شود. ثانيا: اجتماع نيز از فساد و تباهى مصون بماند که به نظر اينجانب، براى مرد نيز همين پوشش و به همين دليل، لازم است. ثالثا: شخصيت و کرامت و حرمت زن حفظ شود که اگر ديده باشيد افراد متشخص با هر فرهنگ و مذهبى و لو آنکه از لحاظ ديني، خود را آزاد مى‌دانند، اما به‌دليل آنکه براى خود شخصيت قائلند، با هر پوششى در اجتماع ظاهر نمى‌شوند، اما در خصوص نوع و شکل پوشش، افراد آزادند که هر چه مى‌خواهند بپوشند و اسلام هيچ دخالتى در اين بحث نکرده و به عرف جامعه و تشخيص مردم واگذار کرده است”. ايشان همچنين در مورد “معناى تبرج” و اينکه “آيا به پا کردن چکمه در زمستان براى زنان، در حکم تبرج است يا خير؟” چنين فرمودند: “(به پا کردن چکمه) چه مانعى دارد؟ در زمستان چکمه مى‌پوشند ديگر. در تابستان هم کلاه‌هايى سرشان مى‌گذارند، براى اينکه در آفتاب اذيت نشوند. چه اشکال دارد؟ تبرج اصلا اين حرف‌ها نيست. تبرج آرايشى است که ممکن است زنى بکند و نعوذ بالله بخواهد روسپى‌گرى کند”.

ویلیام جیمز روان شناس معروف، می‌گوید:

زنان دریافتند که دست و دل بازی، مایه طعن و تحقیر است؛ این امر را به دختران خود یاد دادند.