نجوم

سیارات گازی غول تنها سر زمین های حاوی متان نیستند، بلکه در سطح زمین هم CH4 پیدا میشود.

سیاره غول (GJ 436b) در صورت فلکی اسد یک چیزی کم دارد. شما به گاز های باتلاقی باور دارید؟ برخلاف تصور اخترشناسانی که با استفاده از تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا مشغول مطالعه سیاراتی به اندازه نپتون بودند، سیاره (GJ 436b) مقدار متان (CH4) بسیار کم دارد. این مسئله به چی معنی است؟

استقرار تلسکوپ فضایی جیمز وب در فاصله 1.5میلیون کیلومتری زمین می‌تواند آغاز کشف اولین اجرام نورانی کیهان باشد و به پرسش‌های بسیاری در زمینه ظهور کهکشان‌ها، سیاهچاله‌ها و منظومه‌ شمسی پاسخ دهد

در مصاحبه با نیوساینتیست، از چالش‌ها و مخاطرات ساخت یک جانشین مناسب برای هابل، یکی از محبوب‌ترین تلسکوپ‌های فضایی جهان می‌گوید. سال 2014، زمانی که تلسکوپ فضایی جیمز وب آیینه‌هایش را در فاصله یک‌و‌نیم‌میلیون کیلومتری از زمین بگسترد، تلاش 20 ساله جان ماتر به ثمر خواهید رسید. او که به دلیل تحقیق روی پرتوهای زمینه کیهانی برنده جایزه نوبل فیزیک شده و رهبری پروژه ساخت جیمز وب را به عهده دارد

چرا هنوز زمانی که هابل کار می‌کند، ساخت جیمز وب پیش‌بینی شده است؟
خیلی‌ساده باید بگویم چون هابل دورنمای بی‌نظیری از آسمان را به ما نشان می‌دهد که دسترسی به جزئیات آن از طریق این تلسکوپ غیرممکن است.

فیزیک دان و منجم بلژیکی در سال ۱۸۹۴ در خانواده ی مذهبی به دنیا آمد پس از تحصیلات مقدماتی به خدمت کلیسا در آمد اما در سال ۱۹۲۲ به آمریکا رفت و دکترای نجوم را گرفت وی بر این باور بود که صورت فعلی جهان نتیجه ی انفجار بزرگ است.

که میلیارد ها سال پیش رخ داده است و باعث گسترش و انبساط جهان شده است با انتشار این نظریه توجه دانشمندان دیگر را برانگیخت آزمایش ها و مطالعات ایشان صحت فرضیه ی لومتر را ثابت کرد .

ادینگتن انگلیسی نظریه ی انفجار بزرگ وفشردگی کهکشان ها رابا دلایل بسیار شرح داد والتر باده ی آلمانی توانست زمان این اتفاق را در ۵ میلیارد سال قبل مشخص کند همچنین تحقیقاتی که به کمک رادیواکتیو صورت گرفت عمر قشر جامد زمین را بیش از ۲میلیارد سال تخمین زد

اتا کارینا یکی از پرجرم ترین و ناپایدارترین ستاره ها در کهکشان راه شیری است، این ستاره تاثیرات عمیقی بر محیط اطراف خود دارد. این جرم در ناحیه جنوبی سحابی کارینا قرار دارد، سحابی اتاکارینا در آسمان جنوبی زمین به روشنی می درخشد، این جرم در حال گسترش در فاصله تنها 10000 سال نوری از ما قرار دارد. هنوز بخش بزرگی از این منظره باشکوه به سبب غبار تیره سحابی، محو است و آشکارسازی آن تنها با دید نافذ نور فروسرخ و توسط تلسکوپ فضایی اسپیترز انجام شده است.

این چیزی است که از انفجار یک ستاره باقی میماند.سحابی خرچنگ که حاصل ابرنواختر 1054 میلادی است،(این ابرنوراختر در بخش ابرنور اختر مرگ ستارگان توضیح داده شده ) با رشتههایی اسرار آمیز پوشیده شده است. این رشتهها نه تنها به شکلی باورنکردنی مرتبط هستند، بلکه به نظر میرسد جرمی کمتر از جرم موجود شده در این انفجار و سرعتی بیش از حد انتظار داشته باشند. سحابی خرچنگ در حدود 10 سال نوری پهنا دارد. در مرکز این سحابی یک تپ اختر وجود دارد. این ستاره نوترونی با جرمی برابر با خورشید و ابعادی به اندازه شهری کوچک، 30بار در ثانیه به دور خود میگردد.