پسر بچهای بود که اخلاق خوبی نداشت، پدرش جعبهای میخ را به او داد و گفت: هر بار که عصبانی میشوی باید یک میخ به دیوار بکوبی. روز اول پسرک 37 میخ به دیوار کوبید طی چند هفته بعد، همانطورکه یاد میگرفت چگونه عصبانیتش را کنترل کند تعداد میخ های کوبیده شده به دیوار کمتر میشد، او فهمید که کنترل عصبانیتش آسانتر از کوبیدن میخها به دیوار است این موضوع را به پدرش گفت و پدر نیز پیشنهاد داد هر روز که میتواند عصبانیتش را کنترل کند، یکی از میخها را از دیوار بیرون آورد. روزها گذشت و پسر بچه بالاخره توانست به پدرش بگوید که تمام میخها را از دیوار بیرون آورده است، پدر دست پسر بچه را گرفت و به کنار دیوار برد و گفت: پسرم! تو کار خوبی انجام دادی، اما به سوراخهای دیوار نگاه کن، دیوار هرگز مثل گذشتهاش نمیشود. وقتی تو در هنگام عصبانیت، حرفهایی میزنی، آن حرفها هم چنین آثاری بر قلب طرف مقابلت بر جای میگذارند. تو میتوانی چاقویی در دل انسان فرو کنی و آن را بیرون آوری و هزاران بار هم عذار خواهی کنی ولی فایدهای ندارد، آن زخم سرجایش است زخم زبان هنگام عصبانیت نیز به اندازه زخم چاقو دردناک است.
موافقید دقایقی به عصبانیتها و زخم زبانهایی که در موقع عصبانیت در دل دوستان و اطرافیانمان ایجاد میکنیم بیندیشیم؟؟
کمیتهی بینالمللی صلیبسرخ سازمان مستقلی است که در سال 1863(1242هجری شمسی) توسط هانری دونان و چهار تن دیگر در ژنو مرکز سوئیس تاسیس شد. این کمیته سازمانی خصوصی، مستقل، غیردولتی، بوده، تابع قوانین سوئیس و متشکل از کارمندان سوئیسی و در عین حال کاملاً مستقل از دولت سوئیس و دیگر دولتها و همچنین بیطرف از لحاظ سیاسی، عقیده و مذهب عمل میکند. کمیتهی بینالمللی صلیبسرخ در حال حاضر دارای حداکثر 25 عضو میباشد که بر مبنای اساسنامه همگی سوئیسی هستند. شعار این سازمان «نیکوکاری در زمان جنگ» میباشد. موجودیت و نقش این کمیته در قراردادهای ژنو و در مصوبات کنفرانسهای بینالمللی صلیبسرخ و هلالاحمر و نیز اکثر مجامع بینالمللی به رسمیت شناخته شده است. این سازمان با هدف یاری رساندن و حمایت از نظامیان و غیرنظامیانی که در درگیریها و یا پیآمدهای آن مصدوم شدهاند، تشکیل شده است. در فرهنگ کمیته بینالملل صلیبسرخ مفاهیم اسیر خوب، اسیر بد، زخمیخوب، زخمی بد وجود ندارد، تنها اشتغال خاطر این سازمان تسلای رنجهای روحی و جسمی آسیبدیدگان است.
کمیته به منظور رسیدن به اهداف انساندوستانه خود در زمینههایی چون امدادرسانی، جستجوی مفقودین، حمایت از اسرای جنگی و غیرنظامیان بازداشتی و کمک به آنها، ارتباط با سازمانهای بینالمللی، جلب احترام به حقوق بشردوستانه و نشر و توسعه این حقوق تلاش میکند. این کمیته، فعالیتهای بشردوستانه توسط نهضت را در شرایط دشوار و درگیریها هماهنگ کرده و هدایت میکند و میکوشد تا با ارتقاء و قدرت بخشیدن به قوانین و اصول بشردوستانه، از رنج انسانها جلوگیری کند. کمیتهی بینالمللی صلیبسرخ پایه نهضت بینالمللی صلیبسرخ و هلالاحمر میباشد.
کشورهایی که در سراسر جهان با قراردادهای ژنو موافقت کردهاند این حق را به صلیبسرخ جهانی میدهند که در طول درگیریهای مسلحانه، کمکرسانی و حمایت از مصدومان جنگ را به راحتی انجام دهد. این سازمان جهانی دارای 4 کنوانسیون اصلی، کنوانسیون UN، کنوانسیون اوتاوا و 2 پروتکل الحاقی است که 161 کشور جهان امضا کننده قرار دادهای ژنو هستند.
دولتها با امضای قرار دادهای ژنو در واقع پذیرفتهاند که:
1ـ از زخمیها، بدون توجه به دوست و یا دشمن بودن مراقبت شود.
2ـ از سلامت جسمی و روحی و شرف و حیثیت انسانها، حقوق خانوادگی، اعتقادات مذهبی و اخلاقی آنها حمایت شود.
3ـ رفتارهای غیرانسانی، شکنجه، اعدامهای بدون مجوز، کشتارهای دستهجمعی، بیرون راندن مردم یک سرزمین، گروگان گیری، غارت، تخریب و انهدام اموالی که جنبه غیرنظامی دارند، ممنوع شود.
4ـ کشور درگیر اجازه دهند که نمایندگان کمیته بینالمللی صلیبسرخ از بازداشتگاههای اسیران جنگی و زندانیان غیر نظامی بازدید و بدون حضور شاهد با زندانیان به گفتگو بپردازند(نمایندگان صلیبسرخ در بازدید از بازداشتگاهها به تمام جزئیات برای بهبود وضعیت زندانیان میپردازند. کمیته بین الملل صلیبسرخ گزارش فعالیتهای خود را به جهانیان اعلام میکند، امّا گزارش این که در بازدیدها چه میبیند، نمیدهد و این گزارشها را به صورت محرمانه برای مقامات مربوطه ارسال مینماید. این کار بیشتر جنبه تدبیر و راز داری دارد و پنهان کاری نیست).
کمیتهی بینالمللی صلیبسرخ نمایندگانی در آفریقا، آمریکای لاتین، آسیا، اقیانوسیه، خاورمیانه و آفریقای شمالی و اروپا به صورت دائمی و یا موقت(مأموریتهای ویژه) دارد. کمیتهی بینالمللی صلیبسرخ علاوه بر تشکیلات خود دارای مرکز ردیابی است که از یکصد سال پیش آغاز به کار کرده تا پاسخی به سؤالات خانوادههای اسرای جنگی بدهد. وظایف مرکز ردیابی عبارتند از:
1ـ گرد آوری کلیه اطلاعات مربوطه به زندانیان توقیف شدگان و آوارگان.
2ـ رساندن خبر به خانوادههای اسیران و افراد گمشده و از این طریق ایجاد ارتباط بین آنها.
3ـ ردیابی افراد گمشده.
4ـ گردهم آوردن اعضای پراکنده خانواده.
5ـ صدور گواهی فوت، گواهی اسارت و همچنین صدور برگ سفر کمیته بینالمللی صلیبسرخ برای آوارگان از وطن رانده شده و یا پناهدگان.
کمیته بینالمللی صلیبسرخ مبارزات انسانی خود را در دو جبهه به پیش میبرد: عمل و قانون. عمل را به واسطه نمایندگان، و قانون را توسط خبرگان حقوقی خود اجرا میکند. کمیتهی صلیبسرخ اولین سازمانی بود که قواعد جنگ را به صورت قانون تنظیم نمود از آن زمان قوانین بینالمللی بشر دوستانه به ابتکار کمیته بینالمللی صلیبسرخ گسترده شد و در نهایت به صورت 600 ماده موجود در 4 کنوانسیون ژنو تدوین گردید.
کمیته بینالمللی صلیبسرخ از نظر اقتصادی خودکفا نبوده و سرمایهای نیز وقف آن نشده است و تمام وسایل امدادی و کمکرسانی را از طریق هوا، زمین و دریا به مناطق مورد نظر به صورت رایگان ارسال مینماید از این رو منابع درآمد آن کمک مالی دولتها، جمعیتهای ملی، کمکهای خیریه، وصایای خصوصی افراد و جمع آوری اعانات میباشد که 80 کشور به صورت منظم و 45 کشور به صورت نامرتب سالانه به صلیبسرخ کمک میکنند و اختیار این بودجه به دست آمده در دست صلیبسرخ میباشد و کشورهای کمک کننده هیچ دخالتی در نحوه مصرف آن ندارند.
دفتر مرکزی صلیبسرخ مجموعهای در ژنو سوئیس میباشد که به گرفتن بودجه، تقسیم و اختصاص آن و هماهنگی بین دیگر نمایندگان در کشورهای مختلف میپردازند. در این مجموعه موزهی بینالمللی صلیبسرخ قرار دارد که روند حقوق بشر دوستانه به صورت لوحه و سال به سال در این موزه موجود بوده و سمبلهایی از هر کشور در ارتباط با جنگ در نمونههای جداگانه به نمایش گذاشته شده است.
صلیبسرخ جهانی در مجموع 11000 کارمند دارد، که 1000 نفر کارمند خارج از سوئیس در کشورهای دیگر، و 10000 نفر کارمند محلی در کشور خودشان مشغول به کار میباشند. این کارمندان یک دورهی آشنایی با صلیبسرخ را میگذارند و سپس بسته به این که در چه قسمتی فعالیت میکنند دورههای آموزشی تخصصی میبینند و کارمند رسمی صلیبسرخ میشوند. کمیتهی بینالمللی صلیبسرخ فعالیت خود را در ایران از سال 1978 میلادی به هدف گسترش همکاری با جمعیتهای ملی و ارتقای حقوق بینالمللی بشر دوستانه آغاز نمود و در شهرهای تهران، مشهد، ارومیه و کرمانشاه نمایندگیهای این سازمان مستقر هستند و تعداد کارمندان ایران 30 نفر ایرانی و 13 نفر خارجی (سوئیسی) میباشند.
تاریخچه فعالیتهای جوانان در صلیب سرخ:
هلند نخستین کشوری بود که در آن جوانان با فعالیتهای صلیب سرخ آشنا شدند. روز 13 اوت 1870 میلادی یعنی 7 سال پس از پیوستن هلند به نهضت جهانی صلیب سرخ، نامه ای از طرف مقامات صلیب سرخ این کشور به مدارس فرستاده شده و در آن از دانش آموزان برای کمک به زخمیها و آسیب دیدگان جنگ پروس و فرانسه اعانه جمع آوری گردید. در سال 1896 میلادی در اسپانیا نیز موضوع عضویت جوانان در صلیب سرخ مطرح شد؛ اما جنگهای آمریکا و اسپانیا اجرای این برنامه را مسکوت گذاشت. بالاخره در سال 1899میلادی وقتی جنگهای جنوب آفریقا شروع شد، دانش آموزان مدرسه "سنت ماری" در ایالت "انتارپو" واقع در کانادا بطور رسمی فعالیتهای خود را شروع نموده و تحت سرپرستی یکی از معلمان خود، انجمنی به نام "انجمن برگهای افرا" را تشکیل دادند. نخستین بار فعالیت جوانان در هنگام صلح در سال 1906 به مرحله ی اجرا در آمد. بعد از پایان جنگ جهانی اول صلیب سرخ جوانان عملاً در کشورهای استرالیا، کانادا، و آمریکا تشکیل شده بود.
تاریخچه سازمان جوانان جمعیت هلالاحمر ایران:
اولین اساسنامه سازمان جوانان جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران در 14 آبان ماه سال 1326، به تصویب رسید. در این زمان وزارت فرهنگ و هنر با همکاری جمعیت شیر و خورشید سرخ تشکیلاتی را ایجاد نمود تا بر اساس آن فعالیت جوانان در جمعیت با توجه به اهداف خدمت به همنوع، بالا بردن سطح بهداشت فردی و اجتماعی، ایجاد و توسعه دوستی و تفاهم بینالمللی، سازماندهی یابد. محوریت فعالیتهای این تشکیلات را بخش دانشآموزی تشکیل میداد. اعضاء سازمان در این زمان در بدو ورود با کمکهای اولیه آشنایی پیدا کرده و اصول امدادگری را فرا میگرفتند. اساسنامهی اولیهی سازمان جوانان در سالهای 1345، 1346 و 1347 مجدداً مورد بازنگری قرار گرفت. یک سال بعد(1348)، خانههای جوانان شیر و خورشید سرخ، با تصویب آئیننامهای تشکیل شد. هدف از تشکیل این خانهها، گسترش فعالیتهای جوانان و شکوفایی استعدادهای آنها در زمینههای فرهنگی و هنری بود. کاخ جوانان نیز با هدف توجه به فعالیتهای دانشجویی در سال 1353 راهاندازی شد. فعالیتهای اعضای سازمان جوانان در سالهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، شامل موارد متعددی بود. تشکیل گردهماییهای مختلف بهداشتی و آموزشی و برگزاری مسابقات هنری و ورزشی بخشی از این برنامهها بود. هدف اصلی از این برنامهها بهینه سازی اوقات فراغت جوانان و افزایش ارتباطات بینالمللی جوانان ایران و سایر کشورها بود. همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی و تغییر نام جمعیت شیر و خورشید سرخ به جمعیت هلالاحمر، فعالیتهای سازمان جوانان هلالاحمر در ایران با رویکرد جدیدی، آغاز گردید. در سال1360، اصلاحاتی در اساسنامه به عمل آمده و فعالیتهای سازمان در قالب فعالیتهای دانشآموزی، ادامه یافت. در سال 1361، جمعیت هلالاحمر، مراکزی را تحت عنوان مراکز پرورش اسلامی، ایجاد کرد. این مراکز همراه با آموزشهای امدادی، بیشتر فعالیتهای مربوط به حرفه آموزی و فعالیتهای هنری و ورزشی با توجه به مسائل اعتقادی را در دستور کار خود قرار داده بود. این رویکرد تا اوایل دهه 70، ادامه داشت. در اوایل دهه ی 70، مراکز پرورش اسلامی به معاونت فرهنگی جمعیت هلالاحمر، ارتقاء پیدا کردند. از این زمان، فعالیتها رونق بیشتری پیدا کرد و شاهد فعالیتهای گسترده تر جوانان در زمینه ی آموزشهای حرفه آموزی و تربیتی بودیم. در همین سالها یک اردوی بینالمللی با حضور اعضای 10 کشور منطقه نیز برگزار شد. در اواخر سال 1378، با ادغام دو حوزه ی فعالیت یعنی مراکز پرورش اسلامی و فعالیتهای دانشآموزی، سازمان مستقلی با عنوان سازمان جوانان جمعیت هلالاحمر، تشکیل شد. از این زمان اعضاء سازمان جوانان در سه شاخه مراکز امور جوانان(جامعه بشردوستان جوان)، کانونهای دانشجویی و شاخهی دانشآموزی به فعالیت پرداختند. فعالیتهای سازمان جوانان براساس ساختار تشکیلاتی مصوبه هیئت اجرایی در سه حوزه(معاونت) جذب و سازماندهی، آموزشی- پژوهشی و فرهنگی و امور اجتماعی متمرکز شده است. علاوه بر این سازمان جوانان از یک اداره کل امور عمومی و خزانهدار(عامل ذیحساب) تشکیل شده است.
اهداف سازمان جوانان:
وظایف سازمان جوانان:
جمع آوری: بهزاد ناقل، مدرس غیرامدادی هلالاحمر
سازمان جوانان جمعیت هلالاحمر:
سازمان جوانان جمعیت هلالاحمر قدیمیترین تشکل ویژه جوانان است که در سال 1326 تاسیس شد. هدف از تشکیل این سازمان، بهره برداری از نیروهای جوان، فعال، خودجوش و داوطلب جهت مشارکت در فعالیتهای بشردوستانه و خیرخواهانه است. در حال حاضر، سازمان جوانان بیش از یک میلیون نفر عضو در ردههای دانش آموزی- دانشجویی و کارگری دارد که در زمینههای مختلف هنری، تفریحی و امدادی در راستای اهداف عالی جمعیت فعالیت مینماید. از سویی دیگر به لحاظ اینکه به آموزش و پرورش به عنوان یک دستگاه مادر و تامین کننده نیروی انسانی جامعه و سرآغاز هر گونه تغییر و توسعه در سطح کشور نگریسته میشود، لذا ضرورت دارد برای برداشتن گامهای توسعه و پیشرفت از مسیر آموزش و پرورش گذشت و در این دستگاه سرمایه گذاری کلان نمود. آموزش و پرورش که مسئولیت خطیر پرکردن اوقات فراغت دانش آموزان را به عهده دارد، از همکاری با همه نهادها و سازمانهایی که زیر ساخت کار خودشان را مدارس تلقی میکنند استقبال کرده و سعی فراوان دارد که با همکاری دستگاههای مختلف، فعالیتهای مشترک را توسعه بخشد. در همین راستا، اهداف هلالاحمر در آموزش و پرورش از طریق سازمان دانش آموزی به عنوان متولی کار در سطح کشور پیگیری میشود، و این سازمان مسئول پیگیری تحقق اهداف هلالاحمر در آموزش و پرورش بوده تا از این طریق، دو دستگاه بتوانند از همکاریهای مشترک یکدیگر بهره مند شوند. همه ساله همکاری فیمابین سازمان جوانان جمعیت هلالاحمر و سازمان دانش آموزی طی انعقاد یک موافقتنامه همکاری مشترک که به امضاء رئیس جمعیت و وزیر آموزش و پرورش میرسد، جهت تهیه و تدوین شیوهنامهها و آئیننامههای اجرائی به هر دو سازمان ابلاغ میگردد. با آغاز سال تحصیلی، موافقتنامه همکاری فیمابین و شیوهنامهها و آئیننامههای اجرایی مربوطه، به استانهای سراسر کشور ابلاغ میگردد و عملاً فعالیتها با جذب و سازماندهی مربیان و دانش آموزان علاقهمند و داوطلب در دورههای تحصیلی راهنمایی و متوسطه شروع میشود. پس از انجام مراحل جذب و سازماندهی، واحدهای 47 نفره هلالاحمر در آموزشگاههای مجری تشکیل میگردد، و اولین نشست مجمع عمومی هلالاحمر با شرکت کلیه اعضاء و با هدف برنامهریزی جهت برگزاری انتخابات به منظور تعیین اعضا 7 نفره شوراهای اجرائی هلالاحمر در هر یک از آموزشگاهها شکل میگیرد، که در زمان مشخص اعلام شده در شیوه نامههای اجرائی، انتخابات به عمل آمده و از بین نامزدهای معرفی شده تعداد 7 نفر از سوی دانش آموزان عضو، با ترکیب زیر انتخاب میگردند:
گروه اول: تسکین آلام بشری
گروه دوم: برقراری صلح و دوستی و تفاهم
گروه سوم: حمایت از زندگی و سلامت انسانها
گروه چهارم: تامین احترام انسانها
شاخهی دانش آموزی هلالاحمر سازمان دانش آموزی با مشارکت سازمان جوانان جمعیت هلالاحمر برنامههایی را در طول سال تحصیلی پیگیری و دنبال مینماید که میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
وظایف جمعیت در سطح ملی و خارج از کشور بدین قرار است:
1- ارائه خدمات امدادی در هنگام بروز حوادث و سوانح طبیعی مثل زلزله، سیل و ...
2- ارائه کمکهای اولیه در حوادث غیرمترقبه
3- برنامهریزی و اقدام در جهت آمادگی مقابله با حوادث و سوانح و آموزش عمومی در این زمینه و تربیت کادر امدادی و نیروی انسانی مورد نیاز
4- ارسال کمک و اعزام عوامل امدادی و درمانی به سایر کشورها در صورت لزوم
5- کمک به امر توانبخشی و ارائه خدمات اجتماعی در جهت تسکین آلام آوارگان، پناهندگان، معلولین و... و ایجاد حس تعاون، تفاهم، دوستی و نیکوکاری بین مردم
6- تلاش در جهت تسکین آلام بشری و کمک به امر سلامت و دفاع از ارزشهای انسانی و کوشش در جهت برقراری دوستی و تفاهم متقابل و صلح پایدار میان ملتها
7- اداره ی امور جوانان جمعیت و توسعه ی مشارکت جوانان در تصمیم گیریها و فعالیتهای مربوط به آنها و تربیت و آموزش جوانان مذکور به منظور آماده ساختن آنان در انجام خدمات امدادی و عام المنفعه
8- کمک به تهیه دارو و وسایل و تجهیزات پزشکی مورد نیاز مراکز بهداشتی، درمانی کشور با موافقت وزارت بهداشت و با همکاری هلالاحمر و صلیب سرخ جهانی که عضو اتحادیه فدراسیون بین المللی صلیب سرخ و هلالاحمر جهانی هستند.
جمع آوری: بهزاد ناقل، مدرس غیرامدادی هلالاحمر
اهداف جمعیت هلالاحمر جمهوری اسلامی ایران عبارتند از:
- تلاش برای تسکین آلام بشری و تامین احترام انسانها
- کوشش در جهت برقراری دوستی و تفاهم و صلح پایدار میان ملتها
- حمایت از زندگی و سلامت انسانها بدون در نظر گرفتن هیچگونه تبعیض میان آنها
دولت ایران در سال 1302 جمعیت ملی خود را تأسیس نمود ولی به جای استفاده از نشان صلیب سرخ و یا هلالاحمر علامت شیر و خورشید سرخ را به عنوان نشان جمعیت خود انتخاب کرد. با تلاشها و پیگیری متمادی دولت و جمعیت ایران سرانجام علامت شیر و خورشید در کنفرانس ژنو در سال 1929 به عنوان نشان سوم مورد حمایت بینالمللی، به تصویب رسید. از آن پس سه نشان صلیب سرخ، هلالاحمر و شیر و خورشید سرخ به عنوان نشانهای رسمی بینالمللی شناخته شده و نهایتاً در متن کنوانسیونهای چهارگانه ژنو مصوب 1949 به عنوان نشانهای سه گانه بینالمللی که تحت حمایت حقوق بینالملل بشردوستانه قرار دارد به تصویب رسیدند.
در ابتدا فعالیتهای امدادی جمعیت به عنوان یک فعالیت جنبی و در سایه خدمات درمانی که بیشتر مورد نیاز جامعه بود قرار گرفت. در آن هنگام بیشترین عوامل امدادی جمعیت را نیروهای داوطلب یا دانشآموزان عضو سازمان جوانان جمعیت تشکیل میدادند. به تدریج جمعیت در زمینه خدمات درمانی و بیمارستانی، انتقال خون، آموزش پرستار، امور جوانان و داوطلبان تقویت شد و اولین آیین نامه خدمات امدادی در سال 1347 به تصویب هیئت مرکزی جمعیت رسید. به موجب این آیین نامه مسئولیت ارائه خدمات امدادی و درمانی به آسیبدیدگان در جنگ و سوانح و بلایای طبیعی در زمان صلح به جمعیت شیر و خورشید سرخ محول گردید.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در سال 1359 دولت ایران با ارسال نامهای به دولت سوئیس به عنوان امین و نگاهدارندهی قراردادهای چهارگانه ژنو اعلام نمود که استفاده از آرم شیر و خورشید سرخ را به تعلیق درآورده و به جای آن از نشان هلالاحمر استفاده خواهد نمود. از آن پس جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران به جمعیت هلالاحمر جمهوری اسلامی ایران تغییر نام داد. با پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 همراه با دگرگون شدن ساختار کلی جمعیت و جدا شدن بخش درمان و انتقال خون از فعالیتهای آن، عمده ی فعالیتهای جمعیت به خدمات امدادی، سوانح، جوانان، و خدمات حمایتی معطوف شد. اساسنامه جدید جمعیت در سال 1362 بر حسب وضعیت جدید، شرایط جنگ تحمیلی و ساختار تشکیلات امدادی، مورد تجدید نظر قرار گرفته و تربیت و تأمین نیروی انسانی در زمینههای امدادی نیز جزء خدمات امدادی جمعیت محسوب گردید. خدمات گستردهی جمعیت هلالاحمر در سوانح مختلفی نظیر زلزله سال 1369 گیلان و زنجان، بحران آوارگان عراقی در سال 1370، کمک رسانی به آوارگان آذری در سال 1373، کمک رسانی به حادثهدیدگان زلـزلـه و سیلهای سالهای 1375 و 1376 و کمک رسانی به آوارگان افغانی در سال 1380 و... موجب گردید جمعیت هلالاحمر جمهوری اسلامی ایران در بین جمعیتهای ملی صلیب سرخ و هلالاحمر از جایگاه ویژهای برخوردار باشد و با توجه به تجربیات و امکانات امدادی آن از سوی فدراسیون بینالمللی به عنوان یکی از 10 جمعیت برتر دنیا معرفی گردد. انتخاب هلالاحمر ایران به عنوان یکی از اعضای هیئت حاکمه فدراسیون در سال 1380 که برای اولین بار پس از پیروزی انقلاب اتفاق افتاد، و همچنین، به دنبال برگزاری سومین همایش سالانه منطقه خاورمیانه و شمال آفریقای فدراسیون بینالمللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلالاحمر در تهران(9 – 7 خرداد1380) و تصویب همایش مزبور، ایجاد مرکز استراتژیک امداد منطقهای فدراسیون در ایران و همچنین شبکه ارتباطات زنان منطقه به مرکزیت جمعیت هلالاحمر جمهوری اسلامی ایران از مهم ترین پیشرفتهای قابل ملاحظه در سالهای اخیر بوده است.
جمع آوری: بهزاد ناقل، مدرس غیرامدادی هلالاحمر
اصول اساسی(هفتگانه) صلیب سرخ و هلالاحمر پس از طی یک مسیر تکاملی در بیستمین کنفرانس بین المللی صلیب سرخ و هلالاحمر در وین اتریش به سال 1970 میلادی(1349هـ.ش) تصویب شد. این اصول در تمام فعالیتهای صلیب سرخ و هلالاحمر راهنما بوده و در هر شرایطی لازم الاجرا می باشد. ذیلاً به شرح این اصول می پردازیم:
1- انسانیت Humanity:
نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلالاحمر که با ایده ی کمک بی طرفانه به مجروحان جنگی شکل گرفت، با پشتوانه ملی و بین المللی خود تلاش میکند تا رنج را در هر جای جهان التیام بخشد و از آن جلوگیری کند. هدف نهضت، محافظت از جان و سلامتی نوع بشر و تضمین کرامت انسانهاست. نهضت، درک متقابل، دوستی، همکاری و صلح پایدار را در میان ملتها ترویج می کند.
2- بی غرضی Impartiality:
نهضت هیچکونه جهت گیری نسبت به ملیت، نژاد، عقیده ی مذهبی، طبقه یا عقاید سیاسی ندارد. نهضت تلاش میکند که تنها با توجه به نیاز افراد، رنج ایشان را التیام بخشد و موارد حیاتی تر را ترجیح میدهد.
3- بی طرفی Neutrality:
به منظور بهره بردن از اطمینان همگانی، نهضت در درگیریها از هیچ طرفی جانبداری نمیکند و در هیچ زمانی در مناقشه ای سیاسی، نژادی، مذهبی، و یا ایدئولوژیکی شرکت نخواهد کرد.
4- نداشتن وابستگی Independence:
نهضت صلیب سرخ و هلالاحمر در انجام خدمات بشر دوستانه خود مستقل بود و از هر نوع وابستگی به دولتها و دیگر مراجع که استقلال آن را خدشه دار سازد باید اجتناب ورزد.
5- خدمات داوطلبانه Voluntary Service:
نهضت صلیب سرخ و هلالاحمر خدمات انسان دوستانه خود را به صورت غیرانتفاعی و بدون هیچگونه اغراض مادی و مالی و به صورت داوطلبانه ارائه مینماید.
6- یگانگی Unity:
در هر کشور مستقل تنها یک جمعیت صلیب سرخ و یا هلالاحمر میتواند تأسیس گردد. چنین جمعیتی میبایست بطور رسمی از سوی دولت آن کشور به مراجع رسمی بینالمللی معرفی گردد.
7- جهان شمولی Universality:
نهضت صلیب سرخ و هلالاحمر محدود به مرزها و حوزه ی جغرافیایی خاص نیست و اهداف و فعالیتهای آن در سراسر جهان قابل گسترش است.
جمع آوری: بهزاد ناقل، مدرس غیرامدادی هلالاحمر